Dalgalar Şiiri - Hasan Okursoy

DALGALAR

Yapraklar sararır güzün
Uzaklara düşer düşün
Artık nefergeler görünmez
Bağ bozumudur her gün

Ne olursan ol
Sonunda gidersin
Belki anılarda yaşar
Yalnızlığında kalırsın

Her geçen gün
Çalkalanır denizin
Acını solur gece
Erimez karda buzun

Kanayan yara bağlamaz kabuk
Anaya babaya doyum olmaz
Doğanın dili değişmez
Acıyı kimse sevmez

Bilmem neden?
Deniz kıyısında dalgalar
Sanki içinde patlar
Unutulmaz anılar

İnsan hep uzaklara bakar
Bazen yakını görmez
Yanında pişmanlıklar sarkar
Gecesinde şimşek çakar

Dünya döner durur
Siyah beyaz önlükten
Çocukluğun bakar
O günler yanında tüter

Kimseye kızıp durma
İnsan korkusunu yaşar
Bilinmezlikten kaçar
Geceler hep uzar

Hasan OKURSOY