Eski bir şarkıyı söyler hep denizler,
Vurdukça kıyıya senden selam getirirler.
Gidenler belki hiç dönmez ama
Kalanlar daima dönmesini beklerler.
Denizler bir an bile olsun durmaz dalgalanmadan,
İnan bir anım bile geçmiyor seni anmadan,
Kavuşmak mümkün olsa keske o sevgiliye
Ölürsem yazıktır bana, sana kavuşamadan.
Başka hangi yara bu kalbi bu kadar acıtsın?
Sen ne kadar duysamda inanacağım yalansın.
Ne kadar beklesemde gelmeyeceğini biliyorum
Yazıp yazıp sildiğim misralarımda kalacaksın.
Ben kalkıp gitsem iyi olur sanırım, hava biraz soğudu.
Yine gecenin matemiyle düşlerken seni, gün doğdu.
Bir erkeği tanımak istiyorsan yanlızlığını seyret
Yanlızken tek düşündüğü sevdiği kız oldu.
Beni uğurlamak için birbiri ile yarışan dalgalar,
Ve ben giderken bana eşlik eden ışıklar,
Ondan bana nasıl selam getirdiyseniz
Onu çok özlediğimi ona ulaştırın dalgalar.
Kayıt Tarihi : 10.3.2020 03:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Suat Çil](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/10/dalgalar-136.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!