Dalgakıran
Yalnız bir dalgakıranım ben
Bazen iki sevgiliyim
Ürkek ve sessiz haykırışlar içinde
Elele deniz kokusu tadan
Yalnız bir dalgakıranım ben
Bazen üç beş kırık bira şişesiyim
Tüketilmiş ve bir kenara fırlatılmış halde
Rastgele bırakılan
Yalnız bir dalgakıranım ben
Bazen yapayalnız bir insanım
Türlü düşüncelere dalarak geldiği bu yerde
Denize doğru kızgın bakışlar fırlatan
Yalnız bir dalgakıranım ben
Bazen derme çatma bir köfteciyim
Dalgaların acıktıran sesleri arasında
Kaybolmuş insanlara köfte ve çay satan.
Yalnız bir dalgakıranım ben
Bazen heyecan dolu bir aileyim
Çekirdekleri ellerinde dümdüz yürürlerken
Geleceğe dair hayaller kuran
Yalnız bir dalgakıranım ben
Bazen betonun köşesine yaslanmış genç bir kızım
Etraftakilerin kaçamak bakışları arasında
Umarsızca ağlayan
Yalnız bir dalgakıranım ben
Bazen bir simitçiyim
Tepesinde güneş ve dalga sesi kulaklarında olduğu halde
Var mı sıcak simit isteyen diye bağıran.
Yalnız bir dalgakıranım ben
Yapayalnız denizin ortasında;
İnsanlar gelip geçerken betonlarımdan
Dalgalar dalga geçiyor dalgakıranlığımla.
Kayıt Tarihi : 13.2.2019 23:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluk ve ilk gençlik yıllarımda yaşadığım şehir olan Zonguldak'ta merkezde bulunan dalgakıranlarda yaptığım gözlemleri yıllar sonra kağıda döktüğüm bir şiirdir bu. Evde yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!