Dalgakıran Şiiri - Mehmet Türkan

Hani, dalgakıranlar vardır
Denizleri durdurur
Dalgaya ve rüzgâra
Açar da kollarını
“Dur, geçme” dercesine
Dalgaya engel olur

Uzanmıştır kıyıya
Deniz gelmesin diye
Tuzlu çorak suları
Toprak emmesin diye
Adamıştır kendini
Görevidir beklemek
Bilinsin
Bilinmesin
O yine bekleyecek

Dalgakıran olmanın
Bedeli vardır elbet
Gece gündüz nöbette
Gece gündüz eziyet
Eksilir parça, parça
Canından canlar kopar
Her dalgada ayrılık
Her dalgada hasret var
Olsun
Dalgakıran denir ki
Olmak da bir meziyet