ben;
yağmurlu bir gecenin
örtüsü sanırdım
hüznü...
oysa sen,
bu terkedilmişliği,
bu yalnızlığı
deniz kenarında
dalgalarda sallanan
bir şişenin
derinliklerine sığdırmışsın...
bazen;
ahengine bırakıyordun ya...kendini
dalgalar yaklaştıkça
dudaklarında bir tebessüm...
durulur bazen yüzün
derinliklere süzülürsün...
dalgalar sıklaşır
nefesinde...
kaşların çatılır
yutkunursun...
sessizliğin haykırır gözlerinden
dalgalara yüreğini bırakan
şişenin ardından...
tekrar sallanırsın,
farkında olmadan...
gözlerini yaslarken dağlara
akşamın yükü çöker kucağına...
bir giden var!
besbelli...
sen misin? ..
sallanan şişe mi? ..
dalgaların kucağında...
ben;
yağmurlu bir gecenin
örtüsü sanırdım
hüznü...
sen;
ardından bakakaldığın
bir şişeye mahkum ettin
kendini...
sallanan şişe
0205241334c
cemal nalcı
Kayıt Tarihi : 26.5.2005 16:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!