Dalga Kumsala Hasret Şiiri - Ahmet Tulganer

Hüzünlerim, hayallerim, yürek kalkışlarımla,
Geldim sana.
Deniz hırçın bu gün, yüreğim gibi.
Sanki duygularıma tercüman oluyor,
Dalgasını sert vuruyor kumsala.

Aslında kumsalda susamış dalgalara.
Anlaşılmaz bir inat mı bu?
Yoksa bir çekincemi var?
Nedir bu tereddüt?

Bırak kaprisi, inadı, yanmışsın işte,
Vurmuş tepene güneşin kavuruculuğu.
Sıcaksın, ateş gibi,
Susuzsun çöller gibi,
Çare diye, biçare inliyorsun.

Yok ama inadından bir rahat.
Evet yanıyorum sana, hasretim suyuna,
Diyemiyorsun.
Kır artık bu neyse, gurur mu?
Himayemi? Her neyse kırda gel.

Bak hazırım dalgalar gibi,
Kumsalını ferahlatmaya.
Bırak dalgalarım gelsin, kumsalına.
Yık aramızdaki setleri,
Taneciklerin, zerrelerin,
Buluşsun artık serinliğimle.

Bak rüzgar hadi diyor.
Ben seni iterim, yıkarız beraber setleri,
Sen kumsalı ikna et diyor.
Buluşun artık doysun, kumsal sulara diyor.

Sen istemesen de ben geleceğim, bil.
Hazır ol, seni dinlemeyeceğim.
Hadi rüzgar gayret, it beni,
Dalgalarım kabarsın, hırçınlaşsın,
Ateşte bastı bedenimi,
Buluşalım artık,
Buluştur bizi kumsalla.
Dinsin hasretim.
Dayanamıyorum artık.
Onu öpmek,
Onu kucaklamak istiyorum.
Sarmak bedenini,
Onda yok olmak istiyorum.
Hazır mısın kumsalım geliyorum?