Gecenin kapkara karanlığında aşkım ve ben
Öldürdüm dünyevi bedeni, kaldım nefsimle
Ay utangaç bakıyor, karabulutlar ardından
Unuttum derken, dalga geçtim kendimle
İşte karşında duruyorum, durur duy eserinle
Sen Ayla ol, ben yalnız beni bitiren derdimle
Yolun aydın olsun, karanlıklar benim yeminle
Unuturum derken, dalga geçtim kendimle
Seninle de sana hasretim,en derin hisle
Vazgeçemem aşkımdan, karşıma çıksan bile
Aşk bu! Kabul eder mi,entrika, kapris, hile
Unutacağım derken, dalga geçtim kendimle
Kayıt Tarihi : 7.1.2025 14:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!