Dalga Dalga Şiiri - Ercan Cengiz

Dalga Dalga

-dalga dalgayı görmese
toprağa taşımazdı sırrını-

biri kadın, biri erkek bakışlı
belki kamil, yada çocuk
basamak basamak el ele tutunarak
güneşe çıktılar

öyle sessiz, öyle yorgundu ki
önüne düşen ölüm haberi
döne döne, göz göze
sarıldılar birbirine

bir savaş gemisi yarıp geçtiğinde denizi
irili ufaklı, arka arkaya dalgalar
kıyı kıyı başladılar kavgaya
kayadan kayaya vuruştular
toprak üşüdü soldu yapraklar
bir lokma ekmeğe on güvercin
çırpınıp kondu avluya

etek eteğe süpürdüler zamanı
yine dikişi attı lengerli şapkanın
kaç elbise eskidi, kaç mekan
yaşanmamış sayılan günler
o günler ki, bugün burada
dikilseydi önüne Azrail’in
sırtını dönmek yerine pazarlık ederdi

Toprak Tutsun Külümü