Burhaniye'de bir akşam üstüydü yüzerken
Denizde dalga çıktı aniden
Bağırdık imdat diye,panikledik beş kulaç atıyoruz
Bir karış gidemiyorduk iskeleye
Eceme git kurtar kendini dedik o yüzerek çıktı denizden
Ben ayrılamamıştım yarim senden
Kolundan tutuyordum ama benimde takatim azaldı
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta