Çocuktuk,
bakarken farkettik birbirimizi
aynı dalgaya;
hafifti zaman.
Gittin,
dönüşüverdi dalga kırmızıdan maviye;
çaresiz,
hazin.
Ve şimdi uzaklaşırken
ve uzaklaştıkça
ağır ağır
boğuyor beni.
Kayıt Tarihi : 1.9.2010 17:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!