Dalıp gittim yine ufukların yalnızlığına.
Gene düştün,takıldın aklıma.
Oysa söz vermiştim kendime,hatırlamayacaktım sensiz seni.
Ama o sözde kuş olup uçtu anılara.
Seni düşünmeden gitmiyor elim kaleme..
Ve karalayamıyorum bir kaç satırda olsa beyaz sayfalara...
Kokladığım bir çiçeğin renkelerinde bile,
senden bir benzerlik arıyorum.
Ve yine dalıp gidiyorum sensizliğin gözlerine...
Seni bana kavuşturması isteğiyle,
özlüyorum sende kalan yanlarımı delicesine
yoksa:gözlerim sende kalmış,
ellerim sende kalmış,
yüreğim sende kalmış, bana ne.
Sensiz neye yarar onlar?
Özlüyorum, özlüyorum, özlüyorum seni...
Sensizlik canımı yakıyor...
nerelerdesin?
Kayıt Tarihi : 3.7.2000 16:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!