Yine akşam oldu, indi karanlık;
Renklerin cümbüşü daldı sükuta.
Yaşlar şakağımda kan gibi ılık..
Gönül feryadını saldı sükuta.
.
Akrebin kıskacı, yalnız saatler;
Ne sokup kurtarır, ne de ilerler!
Eski esvaplarım ve de yeniler;
Ağıtlı havalar çaldı sükuta.
.
Koca gün bir lokma sanki güneşe,
İnsanlarca telaş, ağaçta neşe..
Benimse nefesim cin dolu şişe!
Kapağı kaldırmak kaldı sükuta.
.
Arıda bir huzur, böcekte rahat..
Bana verilmiyor bir türlü ruhsat.
Yalnızlık dürünce ruhumu kat kat;
Varlığım bir eşya oldu sükuta.
.
Dilimle itiraz edemedim de,
Talihe dilekçem kaldı elimde..
Sıradan gün gibi niyetlerim de,
Bana acımadan doldu sükuta.
Kayıt Tarihi : 18.4.2017 00:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!