Yine aşk deryâsı kaynadı, taştı;
Ağdım bulut bulut doldum ey gönül! ..
Kanlı göz yaşlarım bendini aştı;
Bir aşkın ufkuna daldım ey gönül! ..
Bağlandım bir güle al oldu yazım;
Hasretin bağında kızardı közüm! ..
Mâ’rifet çarkında döndükçe özüm;
Hikmete gark oldum, kaldım ey gönül! .
Kim yanar bu oda yandığım kadar?
Kim anar bir adı andığım kadar? ..
Dağılsın başımdan onca sis, efkâr;
Sarardım bu gamla, soldum ey gönül! ..
Bende, seni söyler bu içli sesim;
Edep dergâhında yundu nefesim! ..
İhlâsla yeşeren her bir hevesim;
Yol açtı öteye, buldum ey gönül! ..
Her umut şafağı aşkla yanmaz mı?
Âlemin seyrine can dayanmaz mı? ..
Bu ihrâm içinde kul sınanmaz mı?
Devrimi, devrâna saldım ey gönül! ..
Rabb’in bin bir adı, sanı özümde;
Bir sevdâ damıttım, süzdüm sözümde! ..
Meğer aşk hünermiş alınyazımda;
Girdim mânâsına, oldum ey gönül! ..
Kayıt Tarihi : 16.12.2007 09:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!