DİNİMİZ İSLÂM, NEBÎMÎZ MUHAMMED ALEYHİSSALÂTÜ VESSELÂM
Ömer bin Hattab radıyallahü anh bir gün Resûlûllah (Sallâllâhü Aley hi ve Sellem) Efendimiz’in huzûruna geldi ve:
“Yâ Resûlâllâh! Beni Kurayza’dan birine uğradım Bana TEVRAT’dan bazı kısımlar yazdı Onları size arz edeyim mi? ” dedi
Resûlûllah (Sallâllâhü Aleyhi ve Sellem) Efendimiz gadablandı, mübâ rek yüzü değişti Ömer (r.a) hemen:
“RAZÎNÂ BİLLÂHİ RABBEN VE Bİ’L-İSLÂMİ DÎNEN VE Bİ-MUHAMME DİN RESÛLEN”=(Rabb olarak Âllâh’a, dîn olarak İslâm’a, Resûl olarak Muhammed Aleyhisselâma râzı olduk) dedi ve Resûlüllâh (Sallâllâhü Aleyhi ve Sellem) Efendimiz memnûn oldu Sonra şöyle buyurdu:
“Muhammedin nefsini kudretinde tutan Âllâh’a yemîn ederim ki, eğer şimdi aranızda Mûsâ Aleyhisselâm bulunsa, sonra siz de ona tabî olsa nız, elbette sapmış olurdunuz Zirâ sizler, ümmetlerden benim nasîbim bende Peygamberlerden sizin nasîbinizim”(İtmâmün Nime,İm.Süyûti)
bir kamyon yükü
anlam taşıdığı günlerdi
Kaldırımlar toz ve kağıt topakları
Ankara’nın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta