Daldı yine gönlüm, derine daldı,
Etrafıma bakıp, göremiyorum.
Bir düşünce beni dünyamdan aldı,
Önceki halime eremiyorum.
Bir hayal âlemi etrafım sarmış,
Arkadaş, yanıma gelip de durmuş,
Dalgınlık anımda bir soru sormuş,
Sorusuna cevap veremiyorum.
Gözümde bir hayal büyüyor her an,
Uçsuz bucaksız, masmavi alan,
Bir hülya içinde olmuşum talan,
Kendimi toplayıp deremiyorum.
Düşmüşüm ben efsaneler çağına,
Tırmanmışım sanki masal dağına,
Oradan inmişim yârin bağına,
Kapısını açıp giremiyorum.
Gökteki yıldızları sayarak,
Kuyruklu yıldızdan hafif kayarak,
Hayal perdesini parçalayarak,
Bir türlü kendime gelemiyorum.
(1971)
Kayıt Tarihi : 30.10.2012 13:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Lise yıllarında başımızda sevda yellerinin estiği bir gündü. Teneffüste can ciğer bir arkadaşımla o kısacık zamanı adeta içtik. Ders zilinin çalmasıyla merdivenleri çıkarken birden derin bir hülyaya dalmışım. Arkadaşım ise konuşmasına devam ediyor. Kendisini dinlemediğimi fark edince, beni dürterek o güzel hayallerimden uyarıyor. Sırama oturduğumda kalem ve kâğıda sarılarak bu şiiri yazıyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!