Daldan Dala-vı Şiiri - Hasan Okursoy

DALDAN DALA-VI

Telefondan
Taşar sessizlik
Düşer elinden
Vınlar yalnızlık

Sabah haberleri
Yağmur gibidir avluda
Anlarsın bir anlık ömür
Sallanır durur dalında

Biten yollar
Yorgun düşler
Sesinde uçan kuşlar
Ne bırakır geride?

Yaprak döker ağaçlar
Gelir güz
Ses vermez uzaklar
Uğuldar dağlar

Ağlar çocukluğun
Düşer göz yaşın
Sallanır beşik
Sarmaz güneşin

Gözünde tüter okulun
Orada öğrendin aydınlık
Bilim oldu yolun
Karanlıkta kalmadı kolun

Bırak konuşsun akşam
Çekilmez yalnızlığın
Gerisinde kalma çağın
Yanıp dursun ışığın

Sonunda
Biter bu ömrün
Yine yağar yağmur
Islanır sevdiklerin

Ölümün erine geçine
Üzülür her insan
Sonra olur deli divane
Kalır perişan

Bir tutku
Ne zaman gitsen köyüne
Başlar hüzünlü bir türkü
Söyler düşer öne

Kimse yok
Dönmez evine
Kederlenir insan
Her yer olmuş virane

Şimdi
Sesinde kokunda
Söylenmeyenler kalır
Saklanır dil ucunda

Hasan OKURSOY