Dalda Kuş Şiiri - Raşit Evşen

DALDA KUŞ
Hergün aynı vakitte
Tenha bir yerde,bir taş üstünde
Yalnız başına.
Bazen dalgın dalgın,gözleri uzaklarda,
Bazen de elinde resimler
Tekrar ,tekrar bakar,bakar ,bakar...
Görmez başkasını .
Hep aynı yerde
Bir şeyler yapıyordu elinde bir ayakkabı.
Merak ettim tamirci mi diye
Taş saplanmıştı kırık tabanına...
Kirler içinde sırtında ceket,yakasında da bir rozet
Bir meş'ale vardı ortasında
Elimle işaret edince nedir diye
Ayakkabı elinde,başı düştü önüne.
Ben öğretmendim...
Ne oldu bilmiyorum,kimse birşey sormadı
KHK ile atıldın dediler.
Her gün yollardayım,
İş arıyorum karnımı doyuracak.
Size su bile yok diyorlar
Öylece düşüyorum çöplüklerin yoluna,
Boş ver bir işi,hamal bile olamadım.
Bu civarda oturan öğrencilerim yok
Yorulup oturuyorum bu taşın üstüne...
Utanıyorum,
Kaçıyorum tanıdıklardan.
Evimi de çocuklarıma,eşime bıraktım,
Utanıyorum yüzlerine bakmaya.
Çöplükler benim mutfağım,
Bayram ediyorum,
Eriştiğim zaman lokantanın atıklarına.
Sorma nerde kaldığımı
Şimdilik şurada bir bahçe kulübesi
Çaresiz kalırsam açıyorum kontanyerin kapağını.
Derdini döktü yürekten!
Bakma seninle konuştuğuma
Yönelen olursa bu yana kalkıp gidiyorum,
Kalmak istiyorum kendimle baş başa...
xxx xxx
Ormanda bir kuş düştü aklıma,
Yapraklar sararmış düşmüş yerlere
Dallar çıplak, sincaplar keyifsiz.
Bir kelebek uçtu önümden kondu çam dalına
Bir kuşu gösterir gibi tam karşısına
Kelebek bakıyor kuşa ama
Aldırış etmeden bakıyordu uzaklara
Yaslanarak çamın dalına,
Yalnız başına dalgın dalgın.
Yuvadan atılmış besbelli.
Hiç farkı yok taş üstünde oturandan.
Dalda kuş,
Taş üstünde öğretmen!
24.12.2020.R.EVŞEN