Dalarken Gözlerin, Eski Günlere

Dalarken gözlerin, eski günlere
Mâziye uzanan, yıllar gibisin
Çınlarken kulağın, geçen dünlere
Gurbetten sılaya, yollar gibisin

Derinden bakışlar, ırağı gözler
Kaybolan zamânın, demini özler
Küllense her anın, kalır tüm izler
Hoş sadâ içinde, sesler gibisin

Rüyâ gibi geçer, her bir hâtıra
Yazılır mâzide, her bir satıra
Yağmurlar misâli, hep peşi sıra
An be an çağlayan, seller gibisin

Gönül mülkü engin, sonsuz bir diyâr
Murâda erenler, her dem bahtiyâr
Okşarken rûhları, tatlı bir rüzgâr
Dört mevsim içinde, yeller gibisin

Gönül tuvalinde, onca resimler
Sayfalara sığmaz, nice isimler
Sevgiyle bezenmiş, bütün cisimler
Burcu burcu açan, güller gibisin

Hayât değirmeni, durmadan döner
Vâdesi dolunca, ışıklar söner
Kalpteki acılar, gün olur diner
Yapraktan da ince, tüller gibisin

Alnında çizgiler, derinden inmiş
Hüzünlü gölgeler, sessizce sinmiş
Yükselen perdenin, sesleri dinmiş
Sükûta meyleden, diller gibisin.

2 Aralık 2018-Kaletepe