Dalak Şiş Şiiri - İlker Öksüz

Bulutlardan kor yağıyor
Nasıl olur?
Kim var orada?
Oysa ben hayal kurardım bulutlara bakıp
Biliyordum bir gün hayallerimin başımı yakacaklarını
Çok geç olmadan korktuğum başıma geldi
İyi ki geldi.
Bir ömür bu korkuyla yaşayamazdım.
İnsan yanacaksa baştan yanmalı.
Sönecekse kendiliğinden sönmeli yangını.
Ya da hiç sönmemeli.
Bazen ipin ucunu kaçırıyorum.
Sonra fidye istiyorum terziden.
Veriyor mecburen.
İpin ucu olmazsa ipi iğneye geçiremez.
Bazen sözlerimin başı sonu belli olmuyor.
Oysa benim sözüm İlker'dir.
Ama İlker'in başı da belli, ayakları da.
Böbreklerinin yerini ara sıra karıştırıyor
Dalağının yerini karıştırmıyor.
Şişip hatırlatıyor kendini dalak.
Başka işe de yaramıyor zaten.
Çok tanıdık...