Dal Verdi Şiiri - Emin Baydil

'Barış Manço'ya'

Sormaya gerek yok; hana, hancıya
Aşk kervanı, çoktaaan menzile vardı.
Artık büklüm büklüm değil yollarımız / Dosdoğru,
Sevgililer buluştu; dağlar, bel verdi.

Dereleri gürül gürül çağladı; bir sen, bir ben
Bu ellerin yazı bitti, kışı geldi erkenden.
Pembe güllerin mahzûn, al güllerin başbaşta,
Çiçeklerin rengârenk açmış bahçende, işte!
Çayanlarda bir sükût, çiyanların bin pişman
Cumartesi barıştı, şehit cuma el verdi.

El salladın, eyvallah!
Hani nerde, bir elveda, eyvallah?
Sanki dünyam yıkıldı, bir yıldız kaydı eyvah! ..
Gözlerimiz, bir barışa sel verdi,
Bir ağaçtı; herkese, zeytin dal verdi...