Dal Uykuya Şiiri - Sinem Soydaş

Hafif bir rüzgarla fısıltıları gelir,
Durgunca seyreden suyun akıntısının.
Yalancı berraklığa bırakıp kendini
Hisset, her zerresini tene yayılışın.

Gözlerini yumup yavaşça derine gir.
Zararsız gibi gelecek aldanacaksın
Başta bedenine soğuk da iyi gelir;
Alıştıkça, ruhum ısınır sanacaksın.

İlk önce o dişlerin çarpacak tir tir.
Kabullenemeyecek ama korkacaksın.
Uyuşmaya başlayınca ellerin bir bir,
Donmak üzeresin meğer anlayacaksın

O vakit aklına ürkütücü son gelir.
Kurtuluş yolunu düşünmeye başlarsın.
Boşadır tüm çaban bundan bi-habersindir.
Direndikçe dibe çeker çırpınışların.

Reddetme sakın bazı hatalar güzeldir.
Elbette huzur bulacağını sanırsın.
Mutluluk bitince anılar çirkinleşir,
Ne yazık geç olunca farkına varırsın.

Bırakacak kendini kabulleneceksin,
Gözlerin önünden geçecek anıların.
Tebessümle bakarak göğe bileceksin:
Son defa yüzünü yıkıyor gözyaşların.