Yol kenarındaydı yalnız bir ağaçtı
Dertliydi sevgiye, şefkate muhtaçtı
Dal yalnızlığı yaşıyordu bütün gün
Dal ağlıyordu ağaç ise çok üzgün
Üstünden koskoca zemheri geçmişti
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir