Dal dedim tutundum elime geldin,
Gül dedim dikenin parmağım deldin,
Ben ağladıkça sen yüzüme güldün,
Bozkırda savrulan toza döndürdün.
Savruldum yel ile çöllere düştüm,
Gelin oldum soysuz ellere düştüm,
Del de gör, perişan hallere düştüm,
Acemi elinde saza döndürdün.
Açmadan soldurdun tomurcuk gülü,
Yanmadan önce yaşayan bir ölü,
Savurdun onu da kalmıştı külü,
Baharımı erken güze döndürdün.
Ben kendi dünyamda mutlu yaşardım,
Gün olur gülistan, gün olur kardım,
Gönlümde fırtına eser yağardım,
Lodosta eriyen buza döndürdün.
Kayıt Tarihi : 12.4.2017 04:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!