Dal Şiiri - Maruf Özülkü

En güzel şi'ri söyler çiçeklerle yüklü dal
Semaya hayran bakar bu yüzden lisanı lal

Kaç kadife renk seçer sarı beyaz yeşil al
Kaç bahar haşra bakar kaç güz dökülmüş melal

Hangi dilden konuşur kulak ver de bir ses al
Fark etmezsen neylesin senede dört ihtilal

Ne endişe ne tasa köklerini yere sal
Taşı çatlatan esrar ona sunulmuş helal

Su yağsın rüzgar sağsın toprağı başına çal
Ne varsa gönderilen endişesizce gül al

Börtü böcek neşede dillerden dökülür bal
Bir bereket çeşmesi ikramdır şeffaf zelal

Kaydolmamış burada mevcuttan ala cemal
Harikadır herbir hal; yok daha kamet iclal

Belli ki hendeseden hesaplanmıştır her fa'l
Gündüz şemsen yayılır gece çekilir hilal

Sırrı kendince söyler burada yok tek mahal
Fıtratı tahdid olmuş hududu etmez ihlal

Her dem tasfiye olup yine halkolan bir hal
Sanma ki geri gelmez fasl olmuştur, izmihlal

Şevkle başını örter her dem başka başka şal
Görünmezden emir var görünür o vakt celal

Aç gözünü ey gönlüm seyrine hep hayran kal
Her nesnede bir hal var böyle sanatla dellal

Arifî farketti ki hergün bayramlık ahval
Davul zurna beklemez fısıldar gibi tellal