Şimdi bir daktilonun sesinde uyuklayan şiir kadar
yorgunum... Odamın en eski ve en kıdemli sandalyesinin
belirsiz zamanlarda gıcırdaması, diri
tutuyor umudumu... Ömrünü siyaha adamış bir
duvardan farksızım... Öylece susuyorum; fakat
gölgemi de kimselerden eksik etmiyorum. Canım
sağ olsun...
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta