anlatamam sana
seni nasıl duyduğumu
bir ruhun
iki bedende durduğunu
nasıl benzer ve farklıydık
aynı canda can bulup
unutmuştum
gökyüzünün maviliğini
ve güneşin parlaklığını
unutmuştum
nemli toprağın
Bir daha göremeyeceksen bile onu,
Dokunamayacaksan da ellerine
Sakın üzülme.
Yetiştirdiği için sizleri
Tüm insanlar gibi
Mutlu şimdi o cennetinde...
Sen
Hep kal böyle;
Bakmaya kıyamadığım
Bir resim gibi duvarımda.
Koklamaya doyamadığım
Bir gül gibi.
Bazı zamanlar kızıyorum hayata,
Bulunduğum şehire,
Yaşadığım zamana.
Seni düşününce değişiyor ruhum
Seni de barındıran bu şehir
Yaşadığımız bu zaman
Seninle olmak
Yan yana yada telefonda
Bir parkta
Belki siyah bir ekranda
Seninle olmak
Orada yada burada
Göremiyorsam da
Duyamıyorsam da
Şimdi
Biliyorum
Atan bir yürek var
Beni gören
Bulabilseydim eğer
Sana layık kelimeleri,
Gerçekten yazacaktım
Ve sana adayacaktım
Bu şiiri.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!