Daimi Şah Şiiri - Emre Coşkun

At kurt’a,
At kurt’a kuşlarını,
Daha kaç piyon savunacak saflarını.
Onlarcasını gördüm ve hep sürüldüler ileri.
Kılıç kılıca vurduğu zaman,
Beden de bedene,
Al, toprağa doyduğu zaman,
Doymayan kaldı mı vezir...
Şafak aralayacak elbet güneşi,
Görmeyen kimler diye sormaz mısın vezir...
Sanki onlar nefes almazlar!
Kaybetmekten korkanlar,
Onları kaybetmekten asla korkmadılar.
Hakikat oysa ki hırsın malubiyeti
Hiç anlatılmayan Şah’ın kepazeliği...