Her zaman yeniden başlamak, yeniden doğmak;
Farkında olmadan bile hep kendini aşmak,
Ne güzeldir güzel engin ufuklara bakmak,
Gecenin sessizliğinde karanlığa dalmak! ..
Fendini yenenlerin önce kendini aştığını,
Hep görürsün sonunda sevgiyle taştığını,
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
