Daima... Şiiri - Hüseyin Akçam

Bir rüzgâr vuğulduyor içimde
Sessizliğin içinde şimşek misali
Her an çakmaya hazır, ateş gözlerimde
Anıların kıvılcımlarını gördüğümde..

Hep daimliğin. Daima’ lığını söylerdik,
Hani hiç birbirimizi bırakmayacaktık,
Hani hep omzuma yaslandığında,
Birbirimizi bırakmayacağımızdan bahsederdik,

Titrek vücudun tenime dokunduğunda,
Gözlerim gözlerine vurduğunda,
Saatlerce içinde kaybolduğunda
Daima sende kalacağım derdin ya,

Ne oldu onlar, sendeki vaatler,
Boşuna mı geçti, onca saatler,
Kıymet verdim yazık oldu aylar ve günler,
Bitti mi o sendeki süslü kelimeler,

Duydum ki HÜSEYİN’İ unutmadım demişsin
Her daim içinde beslemişsin
Gördüm ki kendini başkasına vermişsin.
Oysa HÜSEYİN İ hiç tanıyamamışsın..

Hep DAİMA derdin ya, onda kayboldun
Görselliğin, sahteliğin içinde boğuldun,
Kıymet bileni, kıymetsiz kıldın,
Kıymet bilen gerçeği görüp, onda yalan oldun…

19.04.2008
HÜSEYİN AKÇAM