Dünya senin bakışlarınla göründü, ebedî gece,
Gittin, arayıp sen onu aydınlatmağa, ideal ateşiyle.
Gayret ettin, durup dinlenmeden yürüdün, bu yolda
sen, Azimle ileri gittin, bakmadan sağa sola, sen.
Ben hâlâ şaşkınım, anlayamadım, ne olduğunu,
Neden geriye bakıyorsun, ateşe kalınca bir tek adım?
Aydınlık gördün mü geride? Ateş değil, altın o.
Yok mukaddes nûr da onda, yok sıcaklık, soğuktur o.
Mukaddes yolu evvelâ şöyle kısaltır o,
Satılman için ona, fikrini kendisine çeker o.
Arkana bakma dâhim, ideâl elbette, ileridedir;
İleriye gidenler, bulsa bulsa Allah 'ı bulur.
Kayıt Tarihi : 7.3.2016 10:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Tukay](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/07/dahiye.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!