Dahiliye koğuşunda,
Bir garip yatar dediler.
Ana yok, baba yok, Yar yok,
Çoluk çocuk desen ona keza
Hiç kimse yok.
Gittim, gördüm, konuştum.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
'Siyah-beyaz filimlerin hüznü düşmüş şiiri ve arkada hafifce Dede'min şarkısını duyar gibi oldum'hastahane önü incir ağacı',duyarlı kaleminize sevgilerimle.
Saygılar bizden Değerli şiir dostum.Yanlızlık her zaman zordur ama muhtaçken dahada zordur.
Sağlıkla kalınız.
Gürsel Bey;
Yüreğim sıkıştı sanki.. Ne zor olmalı yalnızlık hastaysan ve de muhtaçsan..
Saygılar Üstadım
Dünya yaşamında insanlar öyle bir taplo çizdiler ki insanılk adına..
Güçlüyden insanlıklarıyla değil, güçleriyle insanarı etrafında topladılar.
Güç kaybolunca hepsi kaybolup gitti.
Nereye? Diye sormayın.. Güçlülerin yanına.
İnsanlara, merhameti, şefkati, fedakarlığı ve iyiliği öğreten inançlar ortadan kalkınca sonuç bu oldu..
Etme bulma dünyası..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta