Zaman Eylül!
Eylül, kan revan öç bulanmış bir sonbahar.
Ölüm kusuyor radyolar türkü aralarında
O türküler, benim sen yanımdı son şafağa kadar
Her şeyimi aldılar elimden, urbalarım / donum dâhil.
Zindan zemheri soğuğuydu,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta