Dâhi miyim? Şiiri - Mehmet Şahan

DÂHİ MİYİM?

Çarşıda, pazarda karı – kocalar,
Evde anne, baba; derste hocalar!
Hepsi yüklenince zihnim bocalar,
İstidatsız “ahî” miyim? Ben neyim?
İstisnasız “dâhi” miyim? De, beyim!

Eğriyi beğenmez düz ister benden,
Bezine güvenmez yüz ister benden!
Baharla övünmez güz ister benden,
İstidatsız “ahî” miyim? Ben neyim?
İstisnasız “dâhi” miyim? De, beyim!

Ocağa koymadan aş olsun ister,
Bucağa oymadan taş olsun ister!
Kucağa doymadan baş olsun ister,
İstidatsız “ahî” miyim? Ben neyim?
İstisnasız “dâhi” miyim? De, beyim!

Nar ile üzümün şırası gibi,
Har ile özümün çırası gibi…
Yâr ile gözümün sırası gibi,
İstidatsız “ahî” miyim? Ben neyim?
İstisnasız “dâhi” miyim? De, beyim!

Özde kuramadım sarayı, dar’ı
Tutup soramadım zararı, kârı!
Hayra yoramadım umum efkârı,
İstidatsız “ahî” miyim? Ben neyim?
İstisnasız “dâhi” miyim? De, beyim!

Yerde sürüdükçe sayam eskimiş,
Serde çürüdükçe mayam eskimiş!
Perde bürüdükçe hayâm eskimiş,
İstidatsız “ahî” miyim? Ben neyim?
İstisnasız “dâhi” miyim? De, beyim!

Pir-î Fanî der ki; özüm ben değil,
İlimde kelâmım, sözüm ben değil!
Dilimde selâmım çözüm ben değil,
İstidatsız “ahî” miyim? Ben neyim?
İstisnasız “dâhi” miyim? De, beyim!

Ahî : Esnaf. Eli açık, cömert.
İstidat: Yetenek, kabiliyet.

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
12.09.2019 - İSTANBUL