Dahi mi Deli mi Veli mi ? Şiiri - Yorumlar

Dahi mi Delimi Veli mi?

Mükemmel bir hafızası vardı. Ben ve benim gibi düşünenlere göre o Tarihçi Süleyman dı. O bütün sayısal işlemleri en hızlı en gelişmiş hesap makinalarından bilgisayarlardan daha hızlı yapan geçmişten gelecekten haber veren edebiyatı zirve yapmış belki de keşfedilmemiş bir Dahi di. Hiç elinden düşürmediği bastona benzeyen sopasını bir kılıç gibi kullanarak köyün çocuklarıyla bazen Kara Murat bazen Battal Gaziliğe soyunup köyün altını üstüne getirdiğinden çocuklara ve bazı cahil yaşlılara göre ise tam bir deli idi.
Bizim köyde kaç kere gittiğini unuttuğunu hacılığı ile övünen bazı kendini bilmez hacı ve hocalara din yobazlarına öyle güzel din bilgileri dersleri verdiği oluyordu ki ben Süleyman’ın işte o zaman bir Veli olabileceğini düşünmeye başlardım. Bu kadar dini bilgiyi Süleyman nereden ne zamanda öğrenmişti şaşılacak şeydi. Süleyman’ın söyledikleri karşısında bizim köyün ulemaları hacıları hocaları sus pus olurlar tek bir karşı söz dahi söyleyemezlerdi. Ama Süleyman gittikten sonra o kendini beğenmiş din yobazları hemen atmaya tutmaya başlarlardı…
---Süleyman işte Deli Süleyman yine saçmaladı ve gitti. Allah verdiği aklı almasın. Çocuklarla misket çelik çomak oynayan birisinden aklı başında şeyler duyacak değildik ya…
Deyip yüzleri kızarmadan arkasından gülüp akıllarınca eğleniyorlardı. Onun gıybetini yapıp zavallının günahını aldıklarının farkına bile varmıyorlardı. Oysa Süleyman’ın söylediklerinde gram yalan ve yanlış yoktu. O evelemeden gevelemeden kıvırmadan kitabın tam ortasından dosdoğru konuşan özü sözü bir mert bir adamdı. Bizim köyün sözde akil insanlarına ne söylersem söyleyeyim yine onlar Süleyman gittikten sonra her seferinde onun dedikodusunu yapmaya devam ederlerdi…
---Vakit nakittir dostlar. Zamanınızı boş şeylerle dedikodu üreterek harcamayın. Dünya fani ölüm ani. En büyük müsrif kimdir biliyor musunuz malını evini arabasını parasını kaybeden değil, zamanını boş yere harcayan kimsedir. Şu mal biriktirme sevdasından da vaz geçin artık. Ölümlerden hiç mi hiç ders almazsınız. Mezarlıklar vaz geçilmez sanılan zenginlerle güzellerle ağalarla beylerle hacılarla hocalarla dolu. Hiç mi görmezsiniz hiç mi ders almazsınız. Hepimiz bu dünyada kiracıyız her şey bize emanet mallarımız evlatlarımız karılarımız canımız hepsi emanet…Bu emanetleri am bugün ama yarın mutlaka teslim edeceğiz. Azrail geldiği zaman gidemem yok. Biraz zaman ver yanıma evimi arabamı alıp ta geleyim demekte yok. Üç beş günlük dünya için bu kadar gaflete düşüp mal biriktirmeye kalp kırmaya değer mi dostlar değer mi…