Dahası Aşk… Şiiri - Hayrettin Taylan

' o kendini biliyora'

Göz kapaklarını kapattı.Konfetiler yağdırdı aşk penceresinden.Yarasaların o keskin bakışlarından ezber bakışlar attı bana. İliklerine kadar tutkunun suyunu sıktı ki ben çıktım.Dört işlemi yaptı; ama elde kalan artık özlemleri formüle edemedi.Yalnızlığını çarptı hep küsuratlı hep ben suretli sayılar çıktı.Puslu susmaların son zadesine son bakışımı zeyl eyledi.Bebeksi fotoğrafını gördüm,hani belki içindeki çocuksudan bir ninni söyleyerek aşkıma cevapname olur.Çıldırtan dengelerine sarınmıştı bir kere.Niyetlerinin harmanında kırk haramiler,harama bulaşmış güncül hazlar derliyordu.Kaskatı kesilen diline,dilence hevesler besliyordu.Bir şairi sevmek nasıl olur? Hayatında kaç şair var ki? Ya da dünyada şair sevdiği olan kaç sevgili var? Sorularının giyotinleri döküm gibi kalbine döküldü.
Kalbimdeki bu ince kalıbın aşk kitabını yazıyordu. Korlarından koma beni.
Şair viranesinde darmadağınık ruhun kitabesine bu şair sevilir, bu şair yaşanır. Ruhum eylem ki baş kaldırışlarım,aşka akışlarım hep bir eylem.
Porsuk Çayı,akar kalbimin canan yakarışlarında.Tatlı bir su balığı olur kalakalırım.Oltasız gel sularıma dokun ve oku beni sözcelerinle.O masum gülücüklerinle birkaç damla gözyaşı dök Fıratıma.Gülmekse ateş hevesli metafordur aslılarımızda. Aramızda çözülemeyen denklemler var.Uzaksın.Her hecesi benim uzlarımda büyür,üşür senli yanlarım. Ar perden dans eder,kavuşmaların akar,yüreğin beni yakmıştır zaten.Tenhalarıma sularını akıman kalmış.Sol yanımdaki sızılardan tutkulu bir pınar akar.Ben hep Fırat..Sense koca şehrin ortasında akan Porsuk …Oysa ben aşk ırmağıyım.Bütün kıtalardayım.Basra Körfezine dökülür arzularım.Leyla ‘a dokunarak temizlenmiştir ayazlarım.
Terkedilmiş tenine, tinsel umutlarımı ekledim.Bekledim bir gün yanımda aşk kedisi olmanı.Ruhumun oyuncuklarıyla oynamanı dahası bir gün bağrımda mıyıl mıyıl kalmanı.
V e ben gelirim sana hep demeni demliyorum bazen bu yetiyor hayata bağıl kalmak için.
Üzerimde senin ırmağının bıraktığı kumların masumuyeti durur.Ben gelirim asıl bene.
Çeyiz sandığınındaki ben nakışlarında bekler,Kızılırmak olurum başkentinden geçer ya da geçmezsem de özlem barajımın suları akar kavuşma çeşmemden.

Anlar ve senli anılmalar bir meczubun suretinde sure okur gibi kutsi iyiler çoşturur.Sandım ki Zühre yıldızısın.Yakışlarını görünce Marsıma ters döndüm.Engerek bir gereğin gereksiz sözlerinden ders aldım sensiz kaldığım her ana.Sen yanımda yanılmanın anasıyken.Dertlerin okuduğu şarkılarımızda gamzen vurdu heveslerimi.Çöreklenmiş cemalin muamma gibi ben ummanında dalgalandırır tüm ummalarımı. Ki zaman akıyordu uzaklarından.
Sahipsiz seviler bulutlar gibi kaplamıştı her yanımı.Sen okuyamadığım kırmızı kapaklı kitapların tozlu benli sayfalarında hep yüklemime sonlandın.
Mavi panjurlu ruh evimde salına salına salındığın anlar düş olarak gezer durur.Her kendimi kaybedişlerde sarmalaşır tüm avuntularım.Mumyaladığım suretine gülümser,bende ben kalan fotoğrafınla avunur kalakalarım.Yaktırılmış mamutlar çeşnisinden n bende cananıma yakıldım

Özdeş bir fırtanın esişlerinde esil esil olmak parmak uçlarımla saçlarında.
Bir göçebe depremin salantılarında sen de yanımda salına salına içimdeki depremi büyüttün.
Açlarına akan yıldızları avuçladım.Göğün serilişlerinde sarılışlarını kavuşma aynası ve aynısı yaptım. Çıplak bir baraja bıraktım tutkularını ki hemen bana elektirik olarak gelmiş olmalı ki her senin aydınlığındayım.Ardımda kalan ne varsa mecburen koyulan ünlem işaretleri gibi.Seni bulan benliğim kaoslarını giyotinlerinle kesme anında.Bir gelecek zaman kavuşmalarına kavuştaklar derledim ikimizin sevdiği melodilerde.

Çırılçıplak bir ömre bıraktığın gözyaşlarını da topladım.Susuzu değilim.Her yanım sen denizi.Ama sensizim o bambaşka bir şey.Unutulan aşk kapılarını çaldım. Aşka dekorlanmış ruh odası açıldı.Gelmiş geçmiş ne varsa serilmiş,senin bana serilişin gibi. Artık mumyalarının çözüldüğü tutku anındayım ve hep yanındayım.Bir şairin deryasına bir kaç gözyaşı ekleyerek ve de bekleyerek büyü ve büyülen sonsuzluğumda. Tanımsız ve sınırsız sevgilerim senindir ve anlarımızındır bilesin Cananım, Yağmurum,Zümrüdüm,Eyfel’in üstüne tutkularımızı diken İmoşem,Moni Heveslim…Dahası aşk…