Yolu aydan daha parlak olanın yolunu şems aydınlatır.
Gölgesi mevlana olur.
Gölgesi mevlana olan gönül dünyadan ne umar.
Öyle susamıştım ki, şarap hiçbir şey içindir.
Çoktan uzaklaşmıştım, ve sen geri dönmüyordun.
Ve yolların çevrelediği tarlalarda, b/aşka biçime bürünmüş aşk’tan.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Güzel şiirinizi içten dileklerimle kutlarım
Hayat, garip bir yolculuk. Yollar uzayıp giderken ayağımıza takılanları görebilmek için güneşe ve aydınlığa ihtiyacımız var. Aşk iyi bir rehber aslında. Zaman zaman bizi şaşırtsa da ipine iyice yapışmak gerek...
Yüreğinizi ve kaleminizi kutluyorum Engin Bey.
Selam ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta