Daha Sana Kaç Yıl Ekledim Bilmiyorum

Neydi beni sana mahkum eden suç!
Ne vardı bu kadar sevecek umutlu çocuk!

Uykusuzluğumu bir kupa kahveye satışım
Gözlerimi kapattığımda seni görememek korkusundan mı
Yada uyuyarak sensiz geçecek zamanın zarar zianından mı
İçimin karanlığıyla gemin karanlığı arasına eşittir oluyorum hep
Ne geceye nede bana sonuç olamıyorum
Düşüncelerimi azat ediyorum geceye karışıp yaşasınlar diye
Ama gecemi öyle sarmışsın öyle de sevdirmişsin ki
Sevimli bir hayalet gibisin düşüncelerimi ürkütüyorsun

Oysa sen bir hastanenin orta katından
Sevgi dolu insanların canlarına can ekliyorsun
Beni ise ağlamak sızısı bir gecede acile sevk ediyorsun
Canım yanıyor anlamıyorsun
Teşhisi yanlış koyuyor karnı ağrıyan çocuklar morguna kaldırıyorsun

Şimdi bir ambulansın siren çığlıklarıyla veda ediyorum sana
Geceye renk veren yanar döner ışıklar
Aracın sade ve tek olan arka camını aydınlatıyor
Yoksa bu son umut ışığımıydı
Yada aklım hala hastanenin üçüncü katında
Ön cephe duvarına asılı kalp logosu ve altındaki şu yazıdamıydı
'Biz bu işe yüreğimizi kyduk'

Gidiyorum
Züleyha nasıl sevmişse Yusuf ' u
Ve ödemişse bedelini sevdasının yiğitçe
Züleyha tavrıdır bendeki bu gidişte
Gidiyorum
Asla birleşmeyecek olan yollarımızın sen yokuşlu tepelerine
Yorgunum
Omuzlarımda taşınmaz yüklerin ağrısı
Ellerimde seni iple çektiğim günlerin izleri
Ve elde edilesi mutlulukların baş tacı yalnızlığım
Geri dönülmezliğe açılan bir süreçte yaşadığım an kadar bir izsin
Odak noktasıyım bu anın gitsem sen dönsem sen

Gidiyorsun
Şehirler arasını sollayarak yurdu bilinmez
bir bayrağın altına kuruyorsun ocağını
Bu yükle yolunu kesmeye yetişemem
Gidiyorum ama
Daha sana kaç yıl ekledim bilmiyorum.