Deniz kenarında oturuyo,titreyen elleri,üşüyen yüreği
Daha onsekizinde tatlı bir kız
Güneş gibi parlayan gözleri ve güneş kadar yalnız
Daha onsekizinde nazlı bir kız
Onu yalnız bırakan neydi
Belki kimsesizlik belki sevgiydi
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta