Daha Onsekizinde Şiiri - Bilal Aydınlı

Deniz kenarında oturuyo,titreyen elleri,üşüyen yüreği
Daha onsekizinde tatlı bir kız
Güneş gibi parlayan gözleri ve güneş kadar yalnız
Daha onsekizinde nazlı bir kız

Onu yalnız bırakan neydi
Belki kimsesizlik belki sevgiydi
Sevgiyi güzel tanıtmışlar,güzeldir demişlerdi
Karşılıksız sevginin acı olduğunu söylememişlerdi

O yalnızlar kentinin küçük aşığı
Tek dostu gözlerinin içine vuran ay ışığı
Eğerki içinde yoksa umut ışığı
Birde onsekiz olunca yaşı
İçinde intihar korkusu,hazırlanır mezar taşı

Daha onsekizinde genç bir kız
Deliler gibi aşık olmuş zamansız
Onu bırakan neydi böyle yalnız
Kim bilir bu hale koyan hangi vefasız
Yaşamdan umudunu kesmiş daha onsekizinde gidiyor amansız