Daha On Yedi! Şiiri - Erdinç Kılıç

Bilirsin varlığımla yokluğum anlaşılmaz sevgili;
İstiyorsan çölün ortasında olsam bile
Koynunda,
İstemiyorsan el eleyken de
Kutuplarda olabiliyorum…
Sanma ki;
Tenim teninden uzak
Göz göze olmayınca bnde yokum
Unutma!
Gelmemi istiyorsan gelmişimdir...
Kim bilir;
Güvercin olup konmuşumdur pencerene
Kaçamak bakışlar adına.
Meltem olup sarmışımdır tenini
Sevişmeler hatrına.
Maviyi sevdiğin vakit bulutun,
Pembeyi sevdiğinde rüyandım…
Bilirsin işte Sn;
Korktuğunda Süpermen
Korkuttuğunda Notırdamın kamburu
Kah yedi cüce, kah kırk harami
Olmuşumdur.
Hani sevgili
Milenyumun mecnunu yarışması yapılsa
Birinci gelmezsem namerdim…
Tabi sn istersen sondan da olur…
Olur be sevgili! ! !
Unutma sevgili!
Aşka sürgün yaşatmakta snin elinde.
Gelmemi istemiyorsan...
Merak etme!
Bn zaten hiç sninle olmadım ki.
Ne pencerenin perdesini havalandırdım,
Ne de Ağrı Dağı’nın eteklerinde uçtum...
Süpermen değil He-man dim
Notırdamın kamburu hiç olmadım,
Kül kedisiydim…

Olmaz sevgili! ! !
Boyle aşk olmaz! ! !
Bilmen gerekirdi
Her ne vakit sn gelince aklıma
Sonunu göremediğim bir yolunda
Aklıma geldiğini…
Yada kafamdaki soru işaretlerinin
En az
Milyon değer arttığını
Bilmeliydin!
Ne sn on yedinci yaş gününden sonrasını
Kutlayabildin.
Ne de bn yolun yarısından dönebildim…

' bir garip HaYaL_et'