Gitsem diyorum bazen şöyle uzaklara...kendimle başbaşa kalabileceğim,kimselerin bilmediği,kesfedemiyeceği yere ama çelişkilerimi bırakmalıyım.Kararsızlığımı da....karalılığımı alıp. Hani o adını bilmediğimiz çiçeklerin otların,ağaçların el değmemiş duyguların olduğu yere.
Sanki kök salmışım yere...yapmak istediklerim yığıldı önümde. 'daha ne duruyorsun? 'diye diye.
Gideceğimi duymuşlar gibi etrafımda beliriyor dostlarım (!) Hepsi çözüm sunuyorlar göremedikleri problemlerime. Birakın beni,harmanlamayın duygu ve düşüncelerimi. Ben, ben olmak istiyorum. Yalnız kalmak kendimle. İste şimdi gidiyorum. Önümde bir ışık, ellerimde umutlarım. Geride bıraktım yokluğunun ağrılarını. Çiçeksiz bahçelerden çıktım. Atladım gereksiz çitleri. Önümde yeni ufuklar... yeni sığınaklar... Aydınlık, gerçek düş gibi. Nedense gittiğim yerde deniz olsun istedim. Üstünde ufuk çizgisinde bembeyaz yelkenli ve uçuşan beyaz martılar...
Kıyıda zakkum çiçekleri, Beyazlı -pembeli,
Baharı beklememe gerek yok
Tamamını Oku
nice çiçekli güzel bahçelere...
güzel ufuklara...
yürekten ve içten nefis bir anlatım...
saygılarımla kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta