28.11.1998 İstanbul/Beşiktaş
Çoktan akşam olmuştu
Cigaramın dumanı sarmıştı çevremi
Amansız bir yılan gibi dolanmıştı boynuma
Masamdaki kahveden çıkan buhara tutmuşum ellerimi
Soğuktan morarmış, kirden kararmış
Yaralanmış...
Sevmişim acıyı, iç titremelerimi
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta