Daha Neyi Kaybedecektim Ki?

Çoktan akşam olmuştu
Cigaramın dumanı sarmıştı çevremi
Amansız bir yılan gibi dolanmıştı boynuma
Masamdaki kahveden çıkan buhara tutmuşum ellerimi
Soğuktan morarmış, kirden kararmış
Yaralanmış...
Sevmişim acıyı, iç titremelerimi
Yaralarım keyfim olmuş
Bir yaşamaktır tutturmuşum
Dilden dile düşmüşüm
Neyim vardı ki...
Bir kalem, kara kaplı defter hatıratım,
Sol cebimden eksik olmayan varoluş sancılarım
Daha neyi kaybedecektim ki...

Çoktan sabah olmuştu
Gözlerim intihar çukuru
Masamda bir bardak yarısı şarapla dolu
Akşamdan kalmış sevmelerim var
Ne de olsa yorulmuşum
Kararmışım iyiden iyiye
Bir cigara söndürüp diğeriyle hayallerdeyim
Bakıyorum hâlâ ama hâlâ aynı yerdeyim
Yarım şarabı içtim ve doğruldum
Tepemde yükler ayağımda çürükler
Bu yol beni nereye sürükler
Daha neyi kaybedecektim ki...