Sustum söyleyecek ne kadar çok sözüm vardı oysa ki içimde sakladığım
Eğdim başımı boynumu yakarken genzimi çaresiz vazgeçip yuttuklarım
Varsın hiç anlamasın o dedim bizde öyle hep bir güzel imkansız kalalım
İnsanız ama nihayet dökülüyor gözlerimden dilimden sakındıklarım
Lafta mı kalır hep böyle kaf dağının ardında mıdır yüreğiyle sevenler
Bakmadın sen de bir kez yüzüme baksaydın görünür müydü içimden geçenler
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta