Bin bir umutlara yürüttün beni,
Her iki gözüne kanlı yaş dolsun,
Lüks hayat vadettin sürüdün beni,
Bedeni çürüttüm daha ne olsun?.
Rutubetli evde mikroplar sardı,
Sümüklü böcekler, fareler vardı,
Düşüne düşüne hafızam durdu,
Hastalık yürüttün daha ne olsun?.
Eli, avucumda ne varsa bitti,
Mutluluk ararken huzurum gitti,
Küçük tarlamı da heyelan yuttu,
Bütçemi kuruttun daha ne olsun?.
Hanemin üstüne fırtına esti,
Merhaba diyenler selamı kesti,
Dostlar gücen dikçe,komşular küstü,
Çevremi soğuttun daha ne olsun?.
İftirayı attın, kendin inandın,
Doğalı bıraktın, renge boyandım,
Zekim sim desende ellere kandın,
Yuvamı dağıttın daha ne olsun?.
4-4-2017
Kayıt Tarihi : 12.11.2018 22:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/12/daha-ne-olsun-59.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!