Daha mevsim ağustos

Dökülüyor sararan yapraklarım,
ayak uçlarıma salınıyorlar hüzünle
daha mevsim ağustos...

Ne bu bana kıyıda köşede kalmışlıklar
göz ucuyla bakışılan, pencere kenarı veyahut kapı önünde öpüşülen sevdalar,
yarım kalan yaşanmamışlıklar.
ne bu bana uzun uzun yolculuklar,
memleketin köşelerinde, yüreğimin köşelerini bırakmalar...

Çiçeklerim dökülü verdi sağnaklar gibi,
ellerim uzanmıyor hiçbir yüze,
çiçeklerim, yapraklarım...
daha mevsim ağustos...