Daha kaç kez vazgeçmem gerekiyor senden,
Kaç kez geri dönmem…
Gözlerin hatırlatınca sensiz yapamadığımı
Özlemim bir sancı olur aniden.
Hiç sarılamasak da uyurken
Her sabah eksik uyanmamız değil midir bizi mahveden
Kaç vücut, hangi ten, nasıl bir koku, Kim?
Hangisi kabullenir sana ait olduğumu
Aşk inatçıdır hissettirir yokluğunu
Yarım kaldık sevgilim
Ben seni taşıdım sol yanımda
Öteki yarım ben bile değildim.
Daha kaç kez gözyaşlarım kurumalı
Kaç kez kesilmeli nefesim…
Duvarlar örsem de aklımın odalarına
Bir seni hapsedemem sevgilim.
Uzaktaki yakınlığım,
Şu kalabalık şehrin tek yalnızlığısın.
Her İstanbul a karşı oturduğumda
Kimse bilmez sana bakakaldığımı.
Şehrin ışıltılı yüzünde en çok senin parladığını.
Ayrı kalmakla unutmak asla olmaz.
Kanatları kırılsa da
Kuşlar uçmayı unutmaz.
Kayıt Tarihi : 14.1.2012 07:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!