Bir nefret yükseliyor
İnsan denen yaratığın DNA sarmalından
Binlerce yıllık uykusundan uyanmışcasına
Yer kürenin en kutsalından
Şeytanı kıskandırırcasına.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bulaşıcı bir melodi gibi
Naraya dönüşüyor sesler
Boğuyor saygıyı, sevdayı, aşkı
Boğazlıyor İsmail’i, İshak’ı
Ve fütursuzca dönüp
Tanrım senin için diyor
Senin için bu kanlar akıyor
El açıp yakarıyor
Bana artık cennetimi ver.
-----Osman bey güzel bir şiirinizi beğeniyle okudum kutlarım .
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta