Bir nefret yükseliyor
İnsan denen yaratığın DNA sarmalından
Binlerce yıllık uykusundan uyanmışcasına
Yer kürenin en kutsalından
Şeytanı kıskandırırcasına.
Bulaşıcı bir melodi gibi
Naraya dönüşüyor sesler
Boğuyor saygıyı, sevdayı, aşkı
Boğazlıyor İsmail’i, İshak’ı
Ve fütursuzca dönüp
Tanrım senin için diyor
Senin için bu kanlar akıyor
El açıp yakarıyor
Bana artık cennetimi ver.
İbrahim’in oğlu niyetine binlerce kurban veriyor bak
Filistin, Yahudi bezirgânlarına
Aynı atanın torunları değil mi birbirini boğazlayanlar
Vasiyet mi bu kavgalar
İki kardeşin çocuklarına.
Nefret, küfür, kan her adım
Daha insaflıymış Dahhak
Yahvenin günü diye mi bu kıyım.
Bir nefret yükseliyor
Yer kürenin en kutsalından yayılarak
Tanrı adına
Ama Tanrıyı unutarak.
08,01,2015
Osman Karadağ 1Kayıt Tarihi : 8.1.2015 01:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Naraya dönüşüyor sesler
Boğuyor saygıyı, sevdayı, aşkı
Boğazlıyor İsmail’i, İshak’ı
Ve fütursuzca dönüp
Tanrım senin için diyor
Senin için bu kanlar akıyor
El açıp yakarıyor
Bana artık cennetimi ver.
-----Osman bey güzel bir şiirinizi beğeniyle okudum kutlarım .
TÜM YORUMLAR (1)