Daha Dün Gibi Şiiri - Müjgan Asıl Kefeli

Dalıp gider gözleri öylesine,
Görünmeyen ufuklara takılır yorgun bakışları
Düşüncelerin rotası bozuk,
Yalpalar kıyısız ummanlarda
Yıkık bir iskeleye çarpar bu gidişle!
Yürek; hangi hayırsız limanına yanaşır
Hangi korsan esir alır savunmasız Aşk’ı.
Deniz sis altında göz gözü görmüyor
Fener hangi yöne dönük?
Fırtınaya tutulan aşk, bir kaşık suya mı yenik?

Çok uzak değil günlerden daha dün,
Ses seda yok sevgi kapılarına sürgün
Aşk çıkmazlarda
Bir daha sevmekmiş asla!
Tövbeleri gelir aklına,
Ya hesap sorarsa geçip karşısına
Korku yerleşir gözbebeklerine
Hatalar dolanır el ayaklara
Nefret dolu bakışlara yer yok hayatında
Pes edip bırakmış zaman akışına.

Daha dün yere göğe sığdırılmayan aşk
Yosun kokan endişelerle vurmuş sahile
Boyundan büyük tövbeler unutulmuş
Keşkeler ellerinin içinde beklemede
Sayısı hatırlanmayan pişmanlıklar
Durup bir nefeslense,
İyileşir mi can yanıkları?
Diner mi sabaha kadar süren aşk sancıları?

Aşka gidiş ve dönüş tek yön,
Tehir edilen sevgi beklemede
Zaman katli saatlerle sınırlı
İçinden çıkamadığı keşmekeşlik
Uzak değil daha dün gibi
Ayrılık bulutları her seferinde başında duan duman
Bu kaçıncı tövbe?
Arkasından kaçıncı çığlık çığlığa susuşlar
İflah olmaz bu yürek aklı firar
Yine inatla Aşk’ının peşinde,
Yine inatla yürek yara içinde…

Gamze YAĞMUR
14/07/2013